- Data publikacji 1 sierpnia 2024
Uroczystość oznaczenia grobu śp. Janusza Nikodemskiego
W Katowicach odbyła się uroczysta ceremonia oznaczenia grobu śp. Janusza Nikodemskiego znakiem pamięci „Grób weterana walk o wolność i niepodległość Polski”.
Wydarzenie zorganizowane zostało przez Instytut Pamięci Narodowej w ramach obchodów 80. rocznicy wybuchu Powstania Warszawskiego.
W imieniu Wojewody Śląskiego Marka Wójcika wieniec na grobie śp. Janusza Nikodemskiego złożyła Dyrektor Biura Wojewody, Elżbieta Sołtysek.
Instytut Pamięci Narodowej, oznaczając groby bohaterów, przypomina o ich walce o niepodległość Polski.
Janusz Nikodemski urodził się 20 września 1928 r. w Katowicach z ojca Henryka i matki Janiny Muszyńskiej. Do 1939 r. mieszkał z rodziną w Katowicach, gdzie ukończył 5 klas szkoły powszechnej. W 1940 r. skutkiem wysiedlenia rodzina opuściła miasto i urządziła się w Warszawie. Na przełomie 1942 i 1943 r. zaangażował się w działalność konspiracyjną, na początku roznosił ulotki i nielegalne materiały prasowe. Od 1943 r. należał do Armii Krajowej pseud. „Kmicic”. W czasie Powstania Warszawskiego walczył w Zgrupowaniu AK „Kuba” – „Sosna” Batalion „Chrobry I”, w plutonie bojowym por. Władysława Jachowicza „Konar”, a następnie w plutonie por. Stanisława Dąbrowskiego „Grzywa”. Brał udział w walkach na całym szlaku bojowym Batalionu: Wola-Stare Miasto-Śródmieście. W dniu 5 października 1944 r. wraz z całym oddziałem dostał się do niewoli niemieckiej. Do grudnia przebywał w Stalagu Lamsdorf, potem przewieziono go do Stalagu IV-B Mühlberg, stamtąd zaś został skierowany do pracy przymusowej w fabryce samolotów w Brockwitz. Wyzwolony przez armię amerykańską podczas ewakuacji załogi fabryki w maju 1945 r. Następnie wraz z kolegą pojechał do Włoch, by dołączyć do 2 Korpusu Wojska Polskiego. W okresie od 1 lipca 1946 r. do 8 stycznia 1947 r. służył w 3 Dywizji Strzelców Karpackich na stanowisku kancelisty. Po kilkumiesięcznym oczekiwaniu na repatriację w Anglii powrócił do kraju w styczniu 1947 r. Studia wyższe I stopnia podjął w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Poznaniu, które ukończył w 1952 r. Karierę zawodową rozpoczął w Biurze Organizacji Rachunkowości jako aspirant, a po jego likwidacji – w Centrali Nasiennej w charakterze głównego księgowego. Po odpracowaniu nakazu pracy w 1955 r. znalazł zatrudnienie w Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego. Jednocześnie kontynuował naukę w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Katowicach uzyskując w 1963 r. dyplom magistra ekonomii. Członek Związku Powstańców Warszawskich, Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. Zmarł 30 marca 2022 r. w Katowicach. Odznaczony Krzyżem Walecznych, Krzyżem Armii Krajowej, Medalem Wojska, Medalem Zwycięstwa i Wolności, Srebrnym Krzyżem Zasługi, Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Warszawskim Krzyżem Powstańczym, Brązowym Medalem za Zasługi dla Obronności Kraju, Medalem „PRO-MEMORIA”, Odznaką Tysiąclecia, Złotą Odznaką Zasłużonemu w Rozwoju Województwa Katowickiego.
