Śląski Urząd Wojewódzki w Katowicach

Kiedy następuje uznanie za repatrianta mogące skutkować również nabyciem obywatelstwa polskiego

Za repatrianta może być uznana osoba (obywatel polski lub cudzoziemiec), która łącznie spełnia poniższe przesłanki:

• ma polskie pochodzenie;
• przed 1 stycznia 2001 r.  zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
• przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie: zezwolenia na pobyt czasowy w celu kształcenia się na studiach pierwszego stopnia, studiach drugiego stopnia lub jednolitych studiach magisterskich albo studiach trzeciego stopnia (zgodnie z art. 144  ustawy z  dnia 12 grudnia 2013 r. o cudzoziemcach)
  
  lub
  
  
• przysługującego jej w związku z odbywaniem studiów prawa pobytu, o którym mowa w art. 16 ust. 1 pkt 3 ustawy z dnia 14 lipca 2006 r. o wjeździe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, pobycie oraz wyjeździe z tego terytorium obywateli państw członkowskich Unii Europejskiej i  członków ich rodzin;
• złoży wniosek do wojewody w terminie 12 miesięcy od dnia ukończenia szkoły wyższej.
  
  

Ponadto za repatrianta może  być uznana osoba, która łącznie spełnia poniższe przesłanki:

• ma polskie pochodzenie;
• przed 1 stycznia 2001 r.  zamieszkiwała na stałe na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
• przebywała na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej na podstawie zezwolenia na pobyt stały lub zezwolenia na osiedlenie się, lub prawa stałego pobytu;
• posiada w Rzeczypospolitej Polskiej źródło utrzymania oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego – z tym że dowód potwierdzający posiadanie lub zapewnienie źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest wymagany w przypadku osób małoletnich oraz osób, którym przysługują uprawnienia emerytalne lub rentowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za repatrianta może być uznana również osoba, która spełnia łącznie następujące warunki: 

• uzyskała zezwolenie na pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jako małżonek repatrianta;
• posiada w Rzeczypospolitej Polskiej źródło utrzymania oraz tytuł prawny do zajmowania lokalu mieszkalnego z tym że dowód potwierdzający posiadanie lub zapewnienie źródeł utrzymania w Rzeczypospolitej Polskiej nie jest wymagany w przypadku osób małoletnich oraz osób, którym przysługują uprawnienia emerytalne lub rentowe na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej.

Za repatrianta w tym trybie nie zostanie uznana osoba, która:

• utraciła obywatelstwo polskie nabyte w drodze repatriacji lub
• repatriowała się z terytorium Rzeczypospolitej Polskiej albo Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej na podstawie umów repatriacyjnych zawartych w latach 1944-1957 przez Rzeczpospolitą Polską albo przez Polską Rzeczpospolitą Ludową z Białoruską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Ukraińską Socjalistyczną Republiką Radziecką, Litewską Socjalistyczną Republiką Radziecką lub Związkiem Socjalistycznych Republik Radzieckich do jednego z państw będących stroną tych umów, lub
• w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działała na szkodę podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub
• uczestniczyła lub uczestniczy w łamaniu praw człowieka, lub
• jej dane znajdują się w Systemie Informacyjnym Schengen do celów odmowy wjazdu, lub
• wymagają tego względy obronności lub bezpieczeństwa państwa lub ochrony bezpieczeństwa i porządku publicznego, lub
• obowiązuje wpis danych osoby do wykazu cudzoziemców, których pobyt na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej jest niepożądany.

Zgodnie z art. 16 c ust. 1 ustawy z dnia 9 listopada 2000 r. o repatriacji osoba, będąca cudzoziemcem w dniu wydania decyzji o uznaniu  za repatrianta nabywa obywatelstwo polskie z dniem wydania decyzji o uznaniu za repatrianta, jeżeli ta decyzja stała się ostateczna.

Dokumenty

Do wniosku o uznanie za repatrianta (formularz wniosku do pobrania znajdziesz tutaj) wypełnionego w całości, powinien być dołączony:

• Oryginał odpisu aktu urodzenia;
• Oryginał odpisu aktu małżeństwa lub inny dokument określający stan cywilny wnioskodawcy.

✸ Uwaga! Dane zawarte w aktach stanu cywilnego powinny być ze sobą zgodne,

• życiorys wnioskodawcy;
• karta pobytu lub dowód osobisty wnioskodawcy (gdy wnioskodawca posiada obywatelstwo polskie);
• paszport wnioskodawcy oraz kserokopia wszystkich stron zapisanych;
• paszport (lub dowód osobisty) współmałżonka oraz jego kserokopia;
• decyzja wojewody zezwalająca na osiedlenie się, pobyt rezydenta długoterminowego Wspólnot Europejskich lub prawo stałego pobytu, pobyty czasowe w celu kształcenia się na studiach oraz kserokopie decyzji, lub decyzja Szefa Urzędu ds. Cudzoziemców zezwalająca na pobyt stały małżonkowi repatrianta  oraz kserokopia decyzji;
• dokumenty potwierdzające źródło utrzymania (np. umowa o pracę, zaświadczenie z ewidencji działalności gospodarczej, wyciąg z Krajowego Rejestru Sądowego, zeznania podatkowe, aktualne zaświadczenie o wysokości miesięcznych dochodów itp.);
• aktualne dokumenty potwierdzające posiadanie tytułu prawnego do zajmowanego lokalu mieszkalnego oraz ich kserokopie;
• decyzja konsula o stwierdzeniu polskiego pochodzenia wnioskodawcy. Osoba nieposiadająca takiej decyzji dołącza dokumenty potwierdzające polskie pochodzenie. Dokumenty te przekazujemy konsulowi właściwemu ze względu na ostatnie miejsce zamieszkania na stałe tej osoby za granicą, w celu wydania decyzji o stwierdzeniu polskiego pochodzenia takiej osoby;
• dokumenty potwierdzające fakt stałego zamieszkiwania przed dniem wejścia w życie ustawy na terytorium obecnej Republiki Armenii, Republiki Azerbejdżanu, Gruzji, Republiki Kazachstanu, Republiki Kirgiskiej, Republiki Tadżykistanu, Turkmenistanu, Republiki Uzbekistanu albo azjatyckiej części Federacji Rosyjskiej;
• oświadczenie czy w czasie pobytu poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej działał na szkodę podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej, lub uczestniczył w  łamaniu praw człowieka;
• fotografia wnioskodawcy, nieuszkodzona, kolorowa, o wymiarach 4,5 cm x 3,5 cm, wykonana w ciągu ostatnich 6 miesięcy, na jednolitym jasnym tle mająca dobrą ostrość oraz pokazująca wyraźnie oczy i twarz od wierzchołka głowy do górnej części barków, tak aby twarz zajmowała 70-80% fotografii; fotografia ma przedstawiać osobę bez nakrycia głowy i okularów z ciemnymi szkłami, patrzącą wprost z otwartymi oczami, nieprzesłoniętymi włosami, z naturalnym wyrazem twarzy i zamkniętymi ustami. Jeżeli masz wrodzone lub nabyte wady wzroku możesz dołączyć do wniosku fotografię w okularach z ciemnymi szkłami. Jeśli nosisz nakrycie głowy zgodnie z zasadami swojego wyznania dołączasz fotografię w nakryciu głowy, ale nakrycie nie może zakrywać ani zniekształcać owalu twarzy;
• osoba, która ubiega się o uznanie za repatrianta z uwagi na ukończenie szkoły wyższej na terenie Polski, dołącza również do swojego wniosku:
• zaświadczenie, że pobierała naukę w szkole wyższej na podstawie przepisów o  podejmowaniu i odbywaniu studiów przez osoby nie będące obywatelami polskimi;
• odpis dyplomu.

Gdy wniosek obejmuje także małoletnie dziecko dołącz:

• odpis aktu urodzenia dziecka wydany przez polski urząd stanu cywilnego;
• dokumenty potwierdzające tożsamość i obywatelstwo dziecka (np: paszport, dowód osobisty, itp.) oraz kserokopie tych dokumentów;
• fotografię dziecka (wymagania co do zdjęcia jak wyżej);
• złożone przed wojewodą (lub konsulem) oświadczenie drugiego rodzica dziecka  o  wyrażeniu zgody na nabycie obywatelstwa polskiego;
• wyrok sądu pozbawiający władzy rodzicielskiej drugie z rodziców;
• jeżeli dziecko skończyło 16 lat też musi złożyć oświadczenie, że wyraża zgodę na nabycie obywatelstwa polskiego.

✸ Uwaga! Przed wypełnieniem wniosku proszę zapoznać się z pouczeniem zamieszczonym na końcu wniosku.

✸ Uwaga! Wszystkie dokumenty powinny być aktualne. Dokumenty składamy w oryginałach i kserokopiach. Wnioski, oświadczenia i dokumenty sporządzone w języku obcym, składa się wraz z ich tłumaczeniem na język polski sporządzonym lub poświadczonym przez polskiego tłumacza przysięgłego lub polskiego konsula, a kopie tych dokumentów wraz z ich urzędowym poświadczeniem za zgodność z oryginałem np. przez notariusza lub polskiego konsula.

✸ Uwaga! Osoby będące w posiadaniu Karty Polaka, które uzyskały zezwolenie na pobyt stały, są zobowiązane do zwrotu Karty Polaka przy składaniu wniosku o uznanie za repatrianta.

Dowody potwierdzające polskie pochodzenie

Uznanie posiadania polskiego pochodzenia możliwe jest, kiedy  co  najmniej jedno z rodziców lub dziadków albo dwoje pradziadków wnioskodawcy było narodowości polskiej  (warunek ten uważa się za spełniony, jeżeli co najmniej jedno z rodziców lub dziadków, albo dwoje pradziadków wnioskodawcy potwierdziło swoją przynależność do Narodu Polskiego przez w szczególności, pielęgnowanie polskich tradycji i zwyczajów), a on sam wykaże swój związek z polskością. Dowodami potwierdzającymi polskie pochodzenie mogą być dokumenty wydane przez polskie władze państwowe lub kościelne, a także przez władze byłego Związku Socjalistycznych Republik Radzieckich, dotyczące wnioskodawcy lub jego rodziców, dziadków lub pradziadków, a w szczególności:

• polskie dokumenty tożsamości;
• akty stanu cywilnego lub ich odpisy albo metryki chrztu poświadczające związek z polskością;
• dokumenty potwierdzające odbycie służby wojskowej w Wojsku Polskim, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty potwierdzające fakt deportacji lub uwięzienia, zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty tożsamości lub inne dokumenty urzędowe zawierające wpis informujący o narodowości polskiej;
• dokumenty o rehabilitacji osoby deportowanej, zawierające wpis informujący o jej narodowości polskiej;
• dokumenty potwierdzające prześladowanie osoby ze względu na jej polskie pochodzenie.
  
  
  

Wszystkie dokumenty sporządzone w języku obcym służące za dowód w postępowaniu powinny być składane w  oryginale wraz z ich tłumaczeniem na język polski, sporządzonym lub poświadczonym przez polskiego tłumacza przysięgłego bądź polskiego konsula.

Opłata:
Za wniosek o uznanie za repatrianta nie wnosimy opłaty skarbowej.

Zał. 1 - Formularz wniosku

Zał. 2 - Wzór wniosku o wydanie decyzji o uznaniu za osobę polskiego pochodzenia

Zał. 3 - Wzór oświadczenia  dotyczącego  m.in. niedziałania na szkodę podstawowych interesów Rzeczypospolitej Polskiej

Gdzie należy złożyć wniosek

Wnioski o uznanie za repatrianta możesz składać:
- w Śląskim Urzędzie Wojewódzkim w Katowicach przy ul. Jagiellońskiej 25 (Biuro Obsługi Klienta p. 119 stanowisko 3, tel.: 32 20 77 715, godziny urzędowania: 7.30 -15.30 pn, śr, cz, pt, 7.30 - 18.00 wtorek),  po uprzednim umówieniu wizyty w systemie internetowej rejestracji do kolejki (umawianie na 2 miesiące do przodu) pod adresem: https://bezkolejki.eu/suw

oraz w Oddziałach Wydziału Spraw Obywatelskich:

 - w Bielsku- Białej, przy ul. Piastowskiej 40 (I piętro, pok. 107, tel. 33  81 36 262), godziny urzędowania: pn, śr, cz, pt 7.30 -15.30, wtorek 7.30 - 18.00, w celu złożenia wniosku lub odbioru dokumentu w Oddziale w Bielsku-Białej należy dokonać rezerwacji przez stronę internetową - rezerwacja: https://bezkolejki.eu/suw2/

 - w Częstochowie, przy ul. Jana III Sobieskiego 7 (I piętro, pok. 121, tel. 34 37 821 21, 34 37 822 84), godziny urzędowania: pn, śr, cz, pt 7.30 -15.30, wtorek 7.30 - 18.00, w celu złożenia wniosku lub odbioru dokumentu w Oddziale w Częstochowie należy dokonać rezerwacji przez stronę internetową - rezerwacja: https://bezkolejki.eu/suw3/

Informacja o przetwarzanych danych osobowych

Klauzula informacyjna dot. przetwarzania danych osobowych